Gospoda prisjaschnye. 12 serij

Posle okontschanija juriditscheskogo fakulteta Pawel Scharkow pytaetsja najti rabotu. Wstretscha so starym snakomym Leonidom Pochitonowym reschaet ego sudbu – on stanowitsja prisjaschnym powerennym, kak i ego drug, t.e. adwokatom, sostojaschtschim na gosudarstwennoj sluschbe pri sude.
Saschtschita sobstwennosti i saschtschita swobod, dela ugolownye, dela polititscheskie, splelis klubkom s ich sobstwennymi sudbami, poskolku molodye powerennye ne tolko utschastwujut w prozessach, no i newolno wtjagiwajutsja w otnoschenija storon. A sa predelami sdanija suda ich schdut uwletschenija, strast i ljubow, s ejo ne reschaemymi treugolnikami.
Osobyj kolorit filmu pridajut istoritscheskie personaschi: peterburgskij gradonatschalnik Trepow, pisateli F. M. Dostoewskij i M. E. Saltykow-Schtschedrin, terroristka Wera Sasulitsch i snamenityj jurist A. F. Koni, kotoryj byl predsedatelem suda, wynesschim ej oprawdatelnyj prigowor.
Prinzipialnost Koni stoila emu mesta: on byl pereweden w graschdanskij departament sudebnoj palaty. Posdnee Koni skaschet: «po delu Sasulitsch ja byl slugoju prawosudija, a ne lakeem prawitelstwa».
W filme pokasan i imperator Aleksandr II, prowodiwschij reformy i odnowremenno pytawschijsja ugoschdat konserwatoram, ubeschdennym, tschto bywschie cholopy ne mogut schit kak swobodnye ljudi.
No, rasbudiw obschtschestwo i daw nadeschdu na ismenenie wsej schisni Rossii, Aleksandr II usche ne w sostojanii satormosit natschatoe im – popytki swertywanija reform wysywali aktiwnyj protest radikalno nastroennoj molodeschi, i w resultate zar, sdelawschij tak mnogo dlja Rossii, padet ot ruki rewoljuzionerow.
Nesmotrja na istoritscheskuju priwjasannost, dejstwie w filme raswiwaetsja po sakonu romana, personaschi kotorogo podwerscheny tschelowetscheskim strastjam.
Roli geroew etogo kinoromana ispolnjajut aktery weduschtschich peterburgskich teatrow, proschedschie otbor po schodstwu s istoritscheskimi lizami.

12 serij